David Johannes van de Kop of sinds 1989 David Vandekop is geboren op 3 november 1937 te Den Haag. Van 1956 tot 1961 studeert hij beeldhouwkunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (o.a. bij de beeldhouwer Carel Visser). Hij zet zijn studie van 1963 tot 1964 voort aan de Akademie van Schone Kunsten in Warschau. Van 1968 tot 1981 is Van de Kop docent aan de Akademie voor Kunst en Vormgeveing St. Joost in Den Bosch. Van 1981 tot 1987 geeft hij leiding aan de beeldhouwafdeling van het postacademisch instituut van de Jan van Eyck Academie te Maastricht. David van de Kop overlijdt op 14 september 1994 in zijn woonplaats Dreischor.
Hij is schilder, tekenaar, beeldhouwer en monumentaal kunstenaar.
Werk:
Aanvankelijk werkt David van de Kop als beeldhouwer met staal in een constructivistische stijl. In de jaren zeventig werkt hij in toenemende mate met klei, waarvan hij grote keramische beeldhouwwerken maakt in heldere kleuren. De grote plasticiteit van klei geeft hem de mogelijkheid om speelser, intuïtiever en organischer vorm te geven. Deze werken zijn meestal opgebouwd uit meerdere delen, die na het bakken aaneengevoegd worden tot het grotere geheel. Weer in latere jaren werkt van de Kop meer met ruw hout en maakt hij 'stapelingen' van verschillende brokstukken en materialen, die hij ook wel kleurig beschilderd. Inspiratiebronnen voor hem zijn onder andere de griekse mythologie, Magdalena en het Zeeuwse landschap (bron: o.a. wikipedia).
Bibliografie:
Oxenaar, R.W.D., Tuam, catalogus bij de tentoonstelling, Rijksmuseum Kröller-Müller, 1974.
David van de Kop, situaties beelden tekeningen, catalogus bij de tentoonstelling Haags Gemeentemuseum, 1982.
Duits, Thimo te, Keramiek 90, Moderne Keramiek in Nederland, 1990.
Bron foto:
Foto: object Nageur, 1988 (collectie Ville de Lausanne).
David Johannes van de Kop of sinds 1989 David Vandekop is geboren op 3 november 1937 te Den Haag. Van 1956 tot 1961 studeert hij beeldhouwkunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (o.a. bij de beeldhouwer Carel Visser). Hij zet zijn studie van 1963 tot 1964 voort aan de Akademie van Schone Kunsten in Warschau. Van 1968 tot 1981 is Van de Kop docent aan de Akademie voor Kunst en Vormgeveing St. Joost in Den Bosch. Van 1981 tot 1987 geeft hij leiding aan de beeldhouwafdeling van het postacademisch instituut van de Jan van Eyck Academie te Maastricht. David van de Kop overlijdt op 14 september 1994 in zijn woonplaats Dreischor.
Hij is schilder, tekenaar, beeldhouwer en monumentaal kunstenaar.
Aanvankelijk werkt David van de Kop als beeldhouwer met staal in een constructivistische stijl. In de jaren zeventig werkt hij in toenemende mate met klei, waarvan hij grote keramische beeldhouwwerken maakt in heldere kleuren. De grote plasticiteit van klei geeft hem de mogelijkheid om speelser, intuïtiever en organischer vorm te geven. Deze werken zijn meestal opgebouwd uit meerdere delen, die na het bakken aaneengevoegd worden tot het grotere geheel. Weer in latere jaren werkt van de Kop meer met ruw hout en maakt hij 'stapelingen' van verschillende brokstukken en materialen, die hij ook wel kleurig beschilderd. Inspiratiebronnen voor hem zijn onder andere de griekse mythologie, Magdalena en het Zeeuwse landschap (bron: o.a. wikipedia).
Foto: object Nageur, 1988 (collectie Ville de Lausanne).