Maria ten Kortenaar vormde deze porseleinen kom in de Nerikomi techniek (zie hieronder voor de uitleg van deze techniek). De kom heeft een rechtopstaande rand. De bodem is van bisquit porselein. De wanden zijn aan de buitenzijde gepolijst. Maria signeert met een zeer royaal gebaar. Een verlengstuk van haar mooie werk.
Wat is Nerikomi? Nerikomi is een techniek waarbij kleine stukjes klei of porselein met een slib aan elkaar geplakt worden tot een werkstuk. ‘Komi’ betekent ‘drukken in’, wat aangeeft dat de stukjes klei (meestal) in een mal gerangschikt worden. Dat is heel makkelijk gezegd, maar in de praktijk valt de toepassing ervan zwaar tegen. Het is niet voor niets dat deze techniek maar zelden gebruikt wordt door keramisten. In de Tang-dynastie in China, 7e eeuw, werd de techniek van de kleine stukjes klei al toegepast, blijkens twee karakters die daarop duiden. In musea in Japan zijn nog enkele stukken in deze techniek uit de Monoyama en Edo periode (16e t/m 19e eeuw) en uit de Mingei-periode, d.w.z. toen een Japanse keramist begin 20e eeuw schoonheid zag van de eenvoudige en goedkope, dikwijls in serie gemaakte, stukken van anonieme pottenbakkers. “Nerikomi” is het woord dat rond 1970 in Japan in gebruik raakte door een kunstenaar die koffiekopjes in deze techniek maakte voor Nescafé (bron:internet).
Maria ten Kortenaar vormde deze porseleinen kom in de Nerikomi techniek (zie hieronder voor de uitleg van deze techniek). De kom heeft een rechtopstaande rand. De bodem is van bisquit porselein. De wanden zijn aan de buitenzijde gepolijst. Maria signeert met een zeer royaal gebaar. Een verlengstuk van haar mooie werk.
Wat is Nerikomi? Nerikomi is een techniek waarbij kleine stukjes klei of porselein met een slib aan elkaar geplakt worden tot een werkstuk. ‘Komi’ betekent ‘drukken in’, wat aangeeft dat de stukjes klei (meestal) in een mal gerangschikt worden. Dat is heel makkelijk gezegd, maar in de praktijk valt de toepassing ervan zwaar tegen. Het is niet voor niets dat deze techniek maar zelden gebruikt wordt door keramisten. In de Tang-dynastie in China, 7e eeuw, werd de techniek van de kleine stukjes klei al toegepast, blijkens twee karakters die daarop duiden. In musea in Japan zijn nog enkele stukken in deze techniek uit de Monoyama en Edo periode (16e t/m 19e eeuw) en uit de Mingei-periode, d.w.z. toen een Japanse keramist begin 20e eeuw schoonheid zag van de eenvoudige en goedkope, dikwijls in serie gemaakte, stukken van anonieme pottenbakkers. “Nerikomi” is het woord dat rond 1970 in Japan in gebruik raakte door een kunstenaar die koffiekopjes in deze techniek maakte voor Nescafé (bron:internet).